Uit je comfortzone: van zekerheid naar groei

Ken je dat? Toe zijn aan iets nieuws, terwijl het idee van verandering je tegelijkertijd de stuipen op het lijf jaagt. Gek is dat trouwens niet. Verandering betekent ook onzekerheid. En dat is eng.

De afgelopen jaren knaagde er regelmatig het gevoel dat ik toe was aan vernieuwing. Doorbreken van mijn jarenlange routine. Verbreden van mijn horizon. Delen van mijn kennis en ervaring. Uit mijn comfort zone. Maar was ik daar klaar voor? Wat was het juiste moment? En wat als ik faal? Wat als ik de verkeerde keuze maak? Allerlei angsten die mij ervan weerhielden om die stap te zetten.

Vertrouwen op jezelf

Ik besloot te onderzoeken of mijn verlangen naar verandering sterker werd – en ja – dat deed het. Ik wilde groeien, maar dat betekende dat ik wel mijn evenwicht moest gaan verliezen. Ik weet van mezelf dat ik moeite heb met het nemen van grote beslissingen, eeuwig kan ik twijfelen. Geen keuze is echter ook een keuze. Met hulp van een loopbaancoach hakte ik de knoop door: ik wilde me niet meer laten tegenhouden door angst. Ik had inmiddels de afgelopen jaren zoveel geleerd en het vertrouwen in mezelf teruggevonden. Ik kon hierdoor leunen op mijn kennis en ervaring. Na 14 jaar besloot ik daarom dat het tijd was. Tijd om mijn vertrouwde werkomgeving met al die fijne mensen achter te laten – niet uit frustratie – maar door mijn toenemende verlangen naar groei en verandering.

Comfortabel worden met ongemak

Ons brein kickt op routine. Wist je dat 95% van ons gedrag automatisch is? Niks mis mee, we zijn als mensen gewoontedieren en deze automatische piloot helpt ons om zoveel mogelijk energie te besparen. Onbewust kiezen we dus allemaal voor de weg van de minste weerstand. Maar we worden er ook lui van. Lui? Ja, lui. Ik merkte dat ik door die jarenlange routine minder creatief werd, minder innovatief en soms zelfs verveeld. Dat leerde ik te accepteren, want hey ‘ik mag niet klagen’.
Ik ging op zoek naar mijn dieper liggende overtuigingen die me ervan weerhielden te veranderen. De voor mij bekende ‘ik kan het toch niet’ en ‘ik ben vast nog niet goed genoeg’ kwamen weer naar boven drijven. Ik wist maar al te goed dat je eigen gedachten niet altijd de waarheid zijn en je er dus ook niet klakkeloos naar hoeft te luisteren. Ook al voelen ze soms nog zo waar, je kunt die innerlijke dialoog aangaan en op de stopknop drukken door te zeggen: I let go of my limiting beliefs that no longer serve me. En daar sprong ik het diepe in.

Meer weten over ombuigen van je negatieve overtuigingen? Lees dan mijn andere blog hierover!

Een leuk weetje: de kracht van kwetsbaarheid 

Ik zal nooit vergeten dat ik in mijn tweede sollicitatiegesprek deze vraag kreeg: ‘Voor welke vraag was je bang als we die zouden stellen’? Ik antwoordde eerlijk dat ik niet bang was voor de vragen maar wel voor het mogelijke antwoord dat ik niet zou voldoen. Een open gesprek volgde waarbij het ging over onzekerheden overwinnen en uitdagingen aangaan. Ik wist niet of het nou wel zo handig was dat ik me kwetsbaar had opgesteld in een sollicitatiegesprek, maar toen ik niet veel later een geruststellend berichtje kreeg met een aanbod wist ik ‘ik ga dit avontuur aan’. Als een organisatie mijn kwetsbare kant waardeert, past dat bij mijn waarden en dan kan ik me committen.

Je evenwicht verliezen brengt groei

Inmiddels zit ik alweer 3 maanden in mijn nieuwe avontuur als Scrummaster bij de Rabobank. Zelfde functie, andere omgeving. Andere mensen, andere cultuur, andere materie, andere taal, andere stad. Vond ik het spannend? Natuurlijk! Heb ik er spijt van? Nee! Ook al waren de eerste maanden pittig – alles is nieuw en niks gaat vanzelf – het zette me weer op scherp. Wat ik tot nu toe heb geleerd? De weg naar groei is nooit een rechte weg. Die gaat vaak gepaard met weerstand en onwennigheid. En dat is oké. Aarden in een nieuwe omgeving kost tijd. Ook dat is oké. Ik leer om de lat niet te hoog te leggen en in kleine babystapjes te denken (hallo Agile!). Ik leer om te observeren en mijn mening uit te stellen. Ik leer om mezelf open en kwetsbaar op te stellen, ook al voelt dat niet comfortabel. Ik leer om eerst te investeren in de basis van vertrouwen, voordat ik overga naar de inhoud. Ik leer dat het oké is dat anderen ook aan mij moeten wennen en dat dat niets afdoet aan mij als persoon.

Waarom een keuze eigenlijk nooit een foute keuze is

Nog een les die ik mocht leren. Iets veranderen kost altijd tijd en energie. En iedere verandering gaat gepaard met winst en verlies. Het verlies voelt alleen op korte termijn meestal sterker dan de winst. Het gemis van collega’s, het bekende en het gemak waarmee alles me afging. Ik moest hier letterlijk van afkicken. Ik kan soms best even heimwee hebben. Op zo’n moment vertel ik mezelf dat dit ook oké is en dat het uiteindelijk niet gaat om succes of om falen. Het gaat erom dat je groeit! Dat ik mijn bewustzijn vergroot, mijn levenslessen leer en mijn eigen talenten en kwaliteiten kan inzetten. Hiermee ben ik ervan overtuigd dat een keuze nooit een foute keuze is…zolang het je dichterbij jezelf brengt.

Enne…of die angst om uit je comfortzone te stappen terecht was? Natuurlijk niet. Iets waar je van tevoren tegenop kan zien, valt achteraf vaak reuze mee. Bovendien valt er buiten je comfort zone veel meer te beleven is mijn ervaring inmiddels ?